Tuhafiye

Annem "Kız arkadaşlarını unutma" diye tavsiyede bulunmuştu.. "Yaşın ilerledikçe senin için daha önemli olacaklar, kocanı-çocuklarını ne kadar çok seversen sev, yine de kız arkadaşlarına ihtiyaç duyacaksın.. Onlarla bir yerlere gitmeyi ihmal etme..Onlara vakit ayır ve kız arkadaşlarını daima hatırla..Onlar sadece arkadaşların değil.. Senin kardeşlerin, kızların..." demişti.. "Ne kadar komik bir öğüt. Daha yeni evlenmedim mi ?Artık ben evli bir kadınım. Kız arkadaşlarına ihtiyaç duyan bir genç kız değilim ki. Bundan sonra kocama hayatımı adamak, yapacağım tek şey olacak" diye düşünmüştüm.. Ama yıllar geçtikçe, çocuk olsa da ya da olmadıkça, kocalardanboşandıkça, sevgililerin biri gidip diğeri geldikçe, annemindediklerinin ne anlama geldiğini çok iyi anladım.. Zaman geçiyor.. Hayat akıyor.. Mesafe ayırıyor.. Aşk büyüyor.. Sonra azalıyor.. Kalpler kırılıyor.. kocalar evde bir yerde duruyor.. Veya evlilikler mahkemede son buluyor..sevgililer değişip duruyor.. E

Gözüme sabun kaçtı Anne!! Küçüğüm daha, bodrum katı evimizin, kibrit kutusu kadar banyosunda, yeşil bir leğende yıkardın beni Anne. Bazen haşlar bazen de dondururdun. Çığlığı basardım “yandım anam”.Kızardın, kırmızı maşlafa ile küt diye vururdun kafama. Sabun kaçardı gözüme. Mızırdanıp dururdum. Sense “iyidir sabun kaçması göze parlaklık verir, mikrobu kırılır gözünün” der teselli ederdin. Seninde canın acırdı Anne, dayanamaz 2–3 maşlafa su dökerdin yüzüme. Hep banyoda bir genç kızda olması gereken vasıfları sayardın. Bide erkeklere verip veriştirirdin Anne. Anlaşılan çok yakmışlar canını. Söz vermiştim sana nikâh olmadan hiç bir erkek ilişemezdi bana. Büyüdüm Anne. Ben büyüyünce kibrit kutusu banyomuzda büyümüş. Evimiz bir hayli yükselmiş Anne. Şefkat ve merhametimiz küçülmüş Anne. Büyüdüm Anne. Ben büyüyünce, kalbimde durmamış, oda büyümüş Anne. Bu sefer gönlüme sabun kaçmış. Çok acıyor Anne. Büyümesine büyümüşümde Anne, aklım büyümemiş. Verdigim sözü unutturmuş bana yıllar. Kirletmi

Sevilecek biri olmadığın zamanlarda  bile seni sevmeli mi?... Sarılacak biri olmadığın zamanlarda  bile sana sarılmalı mı?... Dayanılmaz olduğun zamanlarda  bile sana dayanmalı mı... Bütün dünya seni üzdüğünde sana moral vermeli. Güzel haberler aldığında seninle dans etmeli, Ve ağladığında, seninle ağlamalı... Matematiksel olmalı; Sevinci çarpmalı... Üzüntüyü bölmeli... Geçmişi çıkarmalı... Yarını toplamalı... Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı... Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı... İşi bitince seni bir tarafa atmamalı...